Een schoolweek lang verbleven de regisseurs en de producenten in Aalst. Een duo van twee regisseurs met een producent, moest een portretdocumentaire maken over een persoon. De regisseurs kregen een spoedcursus over de techniciteit en moesten daarna zelf aan de slag met de camera en het geluid. Van het duo ging één regisseur aan het werk met een monteur, zijnde ik, en de andere regisseur monteerde zelf.
Mijn duo ging aan de slag met Jason Mweze, een jongeman die, desondanks zijn donkerder verleden, zin geeft aan zijn leven aan de hand van de kerk, zijn studies, er zijn voor zijn omgeving, etc. De intentie van deze documentaire was Jason's veelzijdigheid in kaart brengen, en vooroordelen te doorbreken.
Het proces liep echter niet heel vlot, om het licht uit te drukken. De techniciteit bleek niet zo evident te zijn voor de regisseurs waardoor er tal van problemen waren met onder andere de audio, belichting, fps, etc. Deze obstakels moesten één voor één opgelost worden en kostte me een hoop tijd. Daarna bleek er onvoldoende inhoud te zijn om een volledig plaatje te maken; de regisseurs zijn dus terug moeten trekken naar Aalst om te reshooten.
Eind goed, al goed. Uit het aartsmoeilijk materiaal hebben we toch een film kunnen knutselen waar mijn regisseur en ik trots op mogen zijn.